Carissimi, due cose da fare d'estate...
Lingua
e letteratura italiana
Ripasso
del programma di letteratura
Leggere
e schematizzare pp.858-863
Leggere
e schematizzare pp. 881-890
Leggere
pp. 896-905
Realizzazione
di uno schema delle pagine 905 e 906 (guida alla lettura)
Lettura
del romanzo breve La
morte di Ivan Il'ič di
Lev
Tolstoj
Relazione
e considerazioni personali
Lingua
e cultura latina
Versioni
Eodem
tempore L.
Fabius
centurio quique una murum ascenderant, circumventi atque interfecti
de muro praecipitabantur.
M. Petronius,
eiusdem legionis centurio, cum portas excidere conatus esset, a
multitudine oppressus ac sibi desperans multis iam vulneribus
acceptis, manipularibus suis, qui illum erant secuti, “Quoniam”
inquit “me una vobiscum servare non possum, vestrae quidem certe
vitae prospiciam, quos cupiditate gloriae adductus in periculum
deduxi.
Vos
data facultate vobis consulite.” Simul in medios hostes inrupit
duobusque interfectis reliquos a porta paulum submovit.
Conantibus
auxiliari suis, “Frustra” inquit “meae vitae subvenire
conamini, quem iam sanguis viresque deficiunt.
Proinde
abite, dum est facultas, vosque ad legionem recipite.” Ita pugnans
post paulo concidit ac suis saluti fuit.
Cesare, B. G. 7.
50. 1-6
Britanniae
pars interior ab iis incolitur quos natos in insula ipsi dicunt,
maritima pars ab iis qui praedae ac belli inferendi causa ex Belgio
transierant et, bello inlato, ibi remanserunt atque agros colere
coeperunt. Hominum est infinita multitudo creberrimaque aedificia
fere Gallicis consimilia, pecoris numerus ingens. Utuntur aut aere
aut nummo aureo aut taleis ferreis ad certum pondus examinatis pro
nummo. Nascitur ibi plumbum album in mediterraneis regionibus, in
maritimis ferrum, sed exigua est copia; aere utuntur importato.
Materia cuiusque generis ut in Gallia est, praeter fagum et abietem.
Leporem et gallinam et anserem gustare fas non putant; haec tamen
alunt animi voluptatisque causa. Loca sunt temperatiora quam in
Gallia remissioribus frigoribus.
Cesare, B.G. 5.12 passim
Captiva
deinde a militibus adducitur ad eum adulta virgo, adeo eximia forma
ut quacumque incedebat converteret omnium oculos. Scipio percontatus
patriam parentesque, inter cetera accepit desponsam eam principi
Celtiberorum; adulescenti Allucio nomen erat. Extemplo igitur
parentibus sponsoque ab domo accitis cum interim audiret deperire eum
sponsae amore, ubi primum venit, accuratiore eum sermone quam
parentes adloquitur. "Iuvenis" inquit "iuvenem
appello, quo minor sit inter nos huius sermonis verecundia. Ego cum
sponsa tua ca2pta a militibus nostris ad me ducta esset audiremque
tibi eam cordi esse, tuo amori faveo. Fuit sponsa tua apud me eadem
qua apud soceros tuos parentesque suos verecundia; servata tibi est,
ut inviolatum et dignum me teque dari tibi donum posset. Hanc
mercedem unam pro eo munere paciscor: amicus populo Romano sis et, si
me virum bonum credis esse quales patrem patruumque meum iam ante hae
gentes norant, scias multos nostri similes in civitate Romana esse".
Laetus donis honoribusque adulescens dimissus est domum.
Livio, Ab
urbe condita,
26. 50. 1-13 passim
